proza van Kunstenaar Peter Paulusse
De clown doodt de Dood.
De Dood doodt de clown.
Hij laat mijn traan en lach bestaan.
De vereniging Kunst voor Kunstenaars.
Een tragedie van 5 kunstenaars
op een perfecte plek.
Daar sta ik dan voor clown.
Op een balkon onder de zon.
Met een emmertje schoonmaakmiddel.
Wat doekjes en een sponsje.
Het hele gebouw met st. Marc afgedaan.
Met schuurpapier schilder klaargemaakt.
Toen ik er wat van zei.
Dat ik het ongehoord vond dat hij zijn taak verzaakt.
Geen overleg op dat balkon onder de zon.
Ik was een zak en een lul en een onbenul…tegelijk.
Ik en mij, dus wij, zou wel eens.
Ik en mij had kontakten.
Ik zou wel merken.
Ik en mij, dus wij, zou mij breken.
Ik en mij had macht.
Op de juiste plaats vrienden.
Alles zou Wij tegen mij gebruiken.
Ik was een zak en lul en een onbenul.
Ik was een clown onder de zon op een balkon.
Het hele gebouw met sint Marc afgedaan.
Met schuurpapier schilder klaar gemaakt.
