proza van Kunstenaar Peter Paulusse
Zo hoog mogelijk wil het luchtschippertje.
Hij wil er op en er over.
Buiten zijn zinnen wil hij zijn.
Doe je jas uit.
Sloop je grens.
Vrees geen natte voeten.
Focus je op jouw horizon.
Je hebt nog geen titel.
Aanraken is onmogelijk.
Ga even rustig zitten.
Je loopt door de natuur.
Je ziet en ervaart een grens
Teken jouw grens.
En geef haar een titel.
Schrijf je naam onder de prent.
Je zit op een muur zonder einde.
Beseft jouw grens is niet groter,
dan een bierviltje.
Je gidst je langs onderbroken paden.
En afgronden en optische grenzen.
Springt over elk slootje
en geniet van belemmeringen.
Je ervaart jouw grenzeloosheid
en onderzoekt de paarse petri schaaltjes.
Jouw lust rust uit op een ondeugend hekje.
Jij doorbreekt de vier grenzen van je vrouw.
Dan! Trekt zij drie strepen.
De natuur kent overgangen en valkuilen
en stekelbosjes aan een kleine rivier.
Ik? Ik loop van E naar M en visa versa
met een leegte en een hond zonder naam.
Met de snelheid van de chaos.
Passeer grensovergang nummer 1968.
Ga niet verder België in.
Bomentralies.
Het houdt op en ik zeg “Daag”.
